Nadat ik gistermiddag weer gezellig met Gerrie aan de "Jane Austen" quilts had gewerkt ging ik er 's avonds op mijn favoriete tuinplekje verder mee.
De rand van kleine wybertjes groeit langzaam maar zeker.
Het blijft voor mij nog steeds bijzonder om aan deze quilt te werken.
Mijn lieve vriendin Mienke begon immers ooit aan dit mooie project.
Ik mag het afmaken en zal het, als het af is, weer terug brengen naar haar geliefde Drenthe.
Toen het te donker werd om verder te werken genoot ik van een prachtige zonsondergang.
En in mijn hoofd klinkt dan altijd "dankjewel voor de zon".
4 opmerkingen:
Mooi, heerlijk dat je geniet van de zon.
Voor mij mag het weer herfst worden is toch meer mijn temperatuur.
Gr Jo.
dankjewel voor dit verhaaltje, met een mooie quilt en 'n ontroerende zin, terug brengen naar haar geliefde Drenthe.
Wat een lief logje.
Ik denk geregeld, hoe zou het gaan met de Jane Austen van Mienke....en nu lees ik er weer over. Het ontroerd me.
Ben er even stil van.
Lieve groet,
Een reactie posten