Oud goed

Mijn "oud goed" is zwaar verwaarloosd de laatste maanden....... maar na het uitstapje van afgelopen weekend heb ik er weer helemaal zin in.......

Bovendien vond een lief kind dat een paar daagjes Amsterdam voor Neede had verruild dit borduurwerkje terug. Ik borduurde het voor haar vader (al bijna 29!!!! jaar mijn liefste maatje) toen ik zwanger was van haar en haar zusje.

In 1983 zag ik hem, wist meteen dat hij de ware was en gelukkig was en is dat gevoel wederzijds.
Vijf jaar later was ik zwanger van twee lieve mensjes die bijna een paar maand te vroeg werden geboren.
Alles ging gelukkig goed, ik moest veel rust nemen en zelfs ons oudste grietje hield daar rekening mee.

Al liggend prutste ik dit lapje in elkaar. 't Is dan ook niet helemaal perfect  maar ik heb er heel fijne herinneringen aan en ben dus helemaal blij dat het weer gevonden is!

En dat is nu het leukste aan  "oud goed" , aan bijna elk lapje, borduurwerkje, bandje enz.  zit een persoonlijk verhaaltje vast.

Zo ook aan het oude "Singertje" waarvan ik de geschiedenis niet ken maar die ik een maand geleden in de kringloop winkel plotseling zag staan.

Het koffertje nog gaaf, de deksel eraf gehaald en toen keek me toch een gaaf machientje aan.
Stel je voor dat het nog werkt, dat zou wat zijn! Stekkertje er in en ja hoor, het lampje brandt nog!

Mocht het niet meer naaien dan is het in elk geval een origineel schemerlampje toch?

Maar kijk eens aan! Singertje zingt nog alsof het een nieuw machientje is. En ook al mag ik dan het liefst steekjes met de hand naaien voor "oud goed" maakte ik een uitzondering. Dat mocht wel van mezelf met zo'n passend, oud machientje.

Nu gauw even kijken wat  Betty, Marcella en Monica deze maand met hun "oud goed" hebben gedaan.
Kijken jullie mee?